Muzyka to tlen. Muzyka tworzy Nastrój. Eklektycznie, syntetycznie, wytrawnie. Nastrój tak jak muzyka, niejedno imię ma. Dowodzi temu audycja Radio Nastrój w radioJAZZ.FM. W każdy poniedziałek o 22. Zapraszam, Tomasz Tobin.
Jazz, jazz, jazz… Z czym mi się kojarzy? Nie wiem, ale mam wiele innych skojarzeń związanych z muzyką. Muzyką zbyt różnorodną, żeby zawężać ją do konkretnych ram - próbowałam, nie da się. Natomiast zrobiłam buduarową statystykę i wyszło, że średnia ilość koncertów 1/tydzień (wiadomix, że więcej w lecie), średnia ilość użyć Shazama lub pokrewnych 1/dzień, średnia ilość godzin słuchania muzyki min. 8h/dzień.
Audycja Tomasza Świtały (DJ Guiddo), którą prowadzi już od 2005 roku, jest przede wszystkim odwzorowaniem gustu muzycznego jej autora (muzyka i producenta mieszkającego obecnie w Chinach), jego fascynacji jazzem interpretowanym na wielu polach przez twórców odmiennych gatunków. Można w niej usłyszeć dużo nu-jazzu, funku, broken-beatu i innych czerpiących z jazzu kierunków. Audycja ma formę godzinnego didżejskiego mixu.
Podróż przez najbardziej kolorową i intrygujacą epokę w historii muzyki - lata 70. Od uduchowionych medytacji przez jazzrockowy ogień po urzekające brzmieniem elektryczne utwory z pogranicza jazzu, soulu, funku, psychodelii, etno oraz afrobeatu. Wielkie nazwiska tamtej epoki i niedocenieni wirtuozowie, kamienie milowe światowej fonografii, zapomniane klejnoty oraz świeże wznowienia interesujących płyt.
Pojawienie się instrumentów elektrycznych nastąpiło około pół wieku po powstaniu muzyki jazzowej i na trwałe zmieniło jej oblicze. Można powiedzieć, że podpięcie wzmacniaczy pod prąd dało impuls i możliwość radykalnej zmiany. Słowniki języka polskiego podają dla "Pod Prąd" dwa główne znaczenia: dosłowne - "płynąć w kierunku przeciwnym do nurtu rzeki" oraz przenośne - "przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś". W pierwszym znaczeniu, warto pójść pod prąd czasu i przyjrzeć historii, jak toczyły się drogi rozwoju muzyków tworzących, lub uczestniczących w tworzeniu jazzu elektrycznego, skąd brali inspiracje.
W audycjach będę chciał pokazać słuchaczom, że jazz grano również przed czasami Parkera, Davisa czy Monka, że istnieje jazz, który dzięki swojej rytmiczności, ekspresywności a jednocześnie i melodyjności był i jest znakomitą muzyką do tańca, zabawy czy słuchania z kołysaniem się i tupaniem do rytmu, a muzyka ta dociera również do młodych, czego dowodem może być istnienie grup ludzi spotykających się w celu potańczenia przy niej i opanowania odpowiednich kroków tanecznych.
Na godzinę muzyki bez gatunkowych ograniczeń (od partytur, przez jazz, art rock, avant pop i r&b, aż po rap, elektronikę i ambient) zaprasza Borys Dejnarowicz, od kilkunastu lat aktywny jako krytyk muzyczny (m.in. Porcys, PULP, Dwutygodnik, T-Mobile Music) oraz muzyk (m.in. The Car Is On Fire, Newest Zealand, CNC, Manhattan). Więcej na facebook.com/substanceonly.
Na przestrzeni lat nabrałem wiary w słuszność robienia tego, co dyktuje swego rodzaju wewnętrzny głos. Ten, który dobiega z mojego wnętrza, kiedyś sprawił, że zapragnąłem słowem reagować na doświadczaną sztukę, a przy tym dzielić się własnymi fascynacjami. Ów imperatyw przywiódł mnie na łamy mediów muzycznych i on też spowodował, że figuruję teraz wśród twórców audycji autorskich w Radiu Jazz. Jako miłośnik sztuk – obok muzyki również kina, literatury czy malarstwa – chcę o nich opowiadać, zgłębiać je, ale i krytykować takie, które moim zdaniem na to zasługują.
Sztukmistrz to, za Wielkim słownikiem języka polskiego, „człowiek pokazujący sztuki magiczne, cyrkowe”. Jest również „kuglarzem, magikiem”. Wydaje mi się to bardzo ciekawą, oddziałującą na wyobraźnię, metaforą pracy autora audycji radiowej.
W audycji Sztukmistrz prezentuję taką muzykę, która jest mi bliska – a więc różnorodną, dotykającą rozmaitych sfer formalnych, intelektualnych czy emocjonalnych. Interesują mnie korespondencje, nawiązania, skojarzenia, reinterpretacje; zawartość programu nieraz wynika więc z pobudzającego mnie motywu przewodniego, frapującego zagadnienia, tematu stanowiącego wyzwanie. Zestawianie repertuaru to zawsze przygoda, którą przyrównałbym do budowania zajmującej słuchacza opowieści.
Zapraszam na moje pokazy.